မဟာက၀ိပ႑ိတမာစတာေဒါက္တာကိုကိုဖရီးႏွင့္၃ကြက္ရွင္စ္

တစ္ေန႔သ၌ ဘီယာဖိုးေလးရစိမ့္ေသာျငာ ေမွာ္ဘီစီးတီးရိွသရက္တလင္းၿခံထဲ၌ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ                               သင္တန္းေလး ခါေတာ္မီွ ပတ္တိုင္း ဖြင့္စားေနသည့္ ႔ မဟာက၀ိပ႑ိတမာစတာေဒါက္တာကိုကိုဖရီးထံသို႔ တပည့္ေက်ာ္ေလးမ်ားျဖစ္ေသာ “ဂ်ဳိးဇက္စတစ္လတစ္ ႏွင့္ ေပါေဂၚလီနာ” တို႔ ေရာက္ရိွလာၾကေလသည္။          အႏွီတပည့္ေလးမ်ားကား ကိုကိုဖရီးပါေမာကၡလုပ္ခဲ့ဖူးေသာ ကမၻာေက်ာ္တကၠသိုလ္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ ဟားဗတ္၊                   ေအာက္စဖို႔၊ ပရင့္စတန္၊ စတန္းဖို႔၊ ကိုလံဘီယာ၊ ေကာ္နီ၊ ေကာ္နယ္၊ ဂၽြန္ေဟာ့ကင္း၊ အမ္အိုင္တီ၊ ေရးလ္၊                            ထား၀ယ္၊ ဘိတ္ စသည္စသည္တို႔တြင္ ေနာက္မွ တေကာက္ေကာက္လိုက္ကာ ေတာက္တိုမယ္ရ တိုလီမိုလီမ်ား                     လိုက္လံျပဳစု တပည့္ခံရင္း ပီအိပ္ခ်္ဒီထက္ ျမင့္သည့္ ပီအိပ္ခ်္အီး (Ph.E) မ်ားရယူထားသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသတည္း။             ကိုကိုဖရီးမူကား ကမၻာေပၚရိွမည္သည့္တကၠသိုလ္မွ် စိတ္ၾကိဳက္မေတြ႔သျဖင့္ Institute of International Free ကို ကိုယ္တိုင္တည္ေထာင္ကာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ပီအိပ္ခ်္အီး ( Ph.E) ေပးအပ္ထားရရွာေလသည္။ အဟင့္ ။ ယခုကိုကိုဖရီးထံသို႔ေရာက္လာေသာ တပည့္ေက်ာ္ႏွစ္ေယာက္က ကိုကိုဖရီးစီရင္ေရးသားအပ္သည့္ “မုန္တိုင္းကအင္၊ ဒီမိုကေရစီကအတု” စာအုပ္မထြက္ျဖစ္သည့္အတြက္ ၄င္းတို႔သိခ်င္ေသာ အခ်ိဳ႕ အခ်က္မ်ားအား လူကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ဆည္းပူးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းတို႔ေျပာစကားမ်ား အရ သိခဲ့ရေပသည္။ ကိုကိုဖရီးမွ “ကဲ..ေမာင္ရင္တို႕ သိခ်င္တာေလးေတြရိွရင္ေတာ့ ေမးၾကကြယ္... အခ်ိန္ေတာ့သိပ္မရဘူးေနာ္.. .မာဆက္ခ်္မွာဘြတ္ကင္ လုပ္ထားလို႔...ေတာ္ၾကာသမီးေလးေတြ စိတ္ဆိုးသြားရင္ မလြယ္ဘူးကြဲ႕..ဟြန္းဟြန္း”။ “ဟာ...ရပါတယ္ဆရာၾကီးရယ္   ေမးခြန္းေလး(၃) ခုေလာက္တည္းပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ ကမၻာေပၚမွာရိွသမွ် စာၾကည့္တိုက္ေတြေရာက္ ပညာရွင္ေတြ ရွာေဖြေတြ႔ထားၿပီးသမွ်ေတြ ျပန္ၿပီးေလ့လာထားတာေတာင္ နားမလည္ေသးတဲ့အခ်က္ေတြ က်န္ေသးလို႔ပါခင္ဗ်” ဟု ႏႈတ္သြက္အာသြက္ ေပါေဂၚလီနာေလးမွ ရိုရိုေသေသေလး ျပန္ေျပာေလသည္။ “အိမ္း.. ေမာင္ရင္ေလးေျပာသလိုဆို အေတာ္ပင္ခက္မဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြျဖစ္မယ္ထင္ပါ့..ဟုတ္ရဲ႕လား” ... ထိုအခါ ဂ်ဳိးဇက္စတစ္လတစ္မွ “ဟာ...ဒါေပမယ့္ဆရာၾကီးရယ္... ဆရာၾကီးကဆရာၾကီးပါ...ဆရာၾကီးကေတာ့ ေျဖႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္” ။          “အိမ္း..ဂလိုဆိုေတာ့လဲ လင္းစမ္းပါဦးကြ ဘာေတြသိခ်င္ရတာလဲ”  ဤသို႔ျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာတကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားတြင္ ဖိန္႔ျဖင့္လုပ္စား...အဲ..သင္စား လာတာၾကာေသာ ကုိကုိဖရီးတစ္ေယာက္ ေမးခြန္းေမးရန္ အိုပန္းလုပ္လိုက္ ရေလသတည္း။ ေပါေဂၚလီနာမွစ၍ “ဆရာၾကီး ဒီေမးခြန္းေတြက ျမန္မာ ႏိုင္ငံနဲ႔ဆိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်” ..“အြမ္..ငါေတာ့...နာၿပီ”...ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို လ၀န္းပမာကိုကိုဖရီး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမာ္ေတာ္ကားတာယာပမာ မည္းမည္းၿပဲၿပဲျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ကိုကိုဖရီးလဲ ဟန္လုပ္ကာဆက္ေမးခြင့္ျပဳလိုက္ရသည္။      ေပါေဂၚလီနာမွဆက္၍ “ဒီလိုပါဆရာၾကီး..ပထမ တစ္ခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေရြ႕ကိုဘယ္သူလုပ္လိုက္တာလဲ              ကၽြန္ေတာ္တို႕ မရွင္းလို႔ပါခင္ဗ်” ..“ေၾသာ္...ဒါလား.. ဘာမ်ားလဲလို႔...ဟားဟားဟား..ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရႊ႕လိုက္တာ ကိုယ္ေလကြာ..ငွင္းငွင္းငွင္း” .. “အိုး..” ေပါေဂၚလီနာႏွင့္ ဂ်ဳိးဇက္စတစ္လတစ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ အံၾသသြားၾကစဥ္ ..“ဟုတ္တယ္..ကိုယ္ပဲ.. ဟိုမွာၾကည့္ေလ ဟိုး..ထရံေပၚ             ကျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကို မေန႕ကမွ ေခါင္းရင္း ဘက္ေျပာင္းေရႊ႕ လိုက္တာေလ..ဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရႊ႕တာ              ကိုယ္ေပါ့ကြာ..ဟဲဟဲ” ကိုကိုဖရီး၏အေျဖေၾကာင့္  “..ေၾသာ္...ဟုတ္ပါေပတယ္..ဆရာႀကီးခင္ဗ်ာ..” ေျပာေျပာ ဆိုဆို ေပါေဂၚလီနာတို႔ႏွစ္ေယာက္သားခမ်ာ စာအုပ္ေလးထုတ္ကာ တကုပ္ကုပ္လိုက္ေရးမွတ္ၾကေလ၏။ ထို႔ေနာက္.. ဂ်ဳိးဇက္စတစ္လတစ္မွ “ဆရာၾကီး..ဒုတိယတစ္ခ်က္က.. ျမန္မာႏိုင္ငံက အေျပာင္းအလဲေတြ ဘာေၾကာင့္ျမန္တာလဲ               သိခ်င္လို႔ပါ” ၄င္း၏အေမးကို ကိုကိုဖရီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေမြးေလး က်ိဳးတို႔က်ဲတဲျဖင့္ ငဇင္႐ိုင္းၿပံဳး ေလးၿပံဳးကာ..“ဟားဟား.       . ဒါမ်ားကြာ..ျမန္ဆို မေႏွးလို႔ေပါ့ကြာ...ငွင္းငွင္း” “..ဟာ..ဒါဆိုဘာျဖစ္လို႔မေႏွးတာလဲဆိုတာကိုလဲ..ရွင္း..ရွင္းး..”  ..“ ေၾသာ္ကြာ...မေႏွးရတာကလဲ ျမန္လို႔ေပါ့ကြာ...ဒီမွာေမာင္ရင္တို႔ မွတ္ထားၾက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေႏွးတာဆိုလို႔              အင္တာနက္ရယ္၊ ထိုင္ခံုဖယ္ေပးတာရယ္ပဲရိွတယ္ကြ.....“ခင္ဗ်ာ...ဘယ္လို”...“ေၾသာ္...ဘတ္စ္ကားေတြေပၚမွာ                   လူၾကီးသူမကို ထိုင္ခံုဖယ္ေပးတာေျပာပါတယ္..ဟိဟိ..”  “ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့..” ေျပာေျပာဆိုဆို ငတိေလးႏွစ္ေယာက္ခမ်ာ ကိုကိုဖရီး၏အေျဖကို စာအုပ္ေလးထဲ တကုပ္ကုပ္လိုက္ေရးမွတ္ၾကေလ၏။ “ကဲ..ေနာက္ဆံုး တတိယတစ္ခု.                 .ျမန္ျမန္ေမးကြာ” ဟု ကိုကိုဖရီးမွ လက္တြင္ပတ္ထားေသာ ၁၅ သိန္းတန္အိုမီဂါနာရီၾကီးကို ဟန္ပါပါၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္ရာ ေပါေဂၚလီနာေလးမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေထာင္ေခ်ာက္ (၄)ခု အနက္ မည္သည့္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲက်ေရာက္ေနသလဲ ဟု မရဲတရဲေမးလိုက္ေလသည္ ။ ထိုအခါကိုကိုဖရီး၏ ခန္႕ညား         တည္ၾကည့္လွေသာ ဥပဓိရုပ္မွာ အလြန္မွပင္ မွန္းဆရခက္ေသာ မ်က္ႏွာသို႔ ေျပာင္းသြားၿပီး “ အိမ္း... ဒီေမးခြန္းကို တစ္ေန႔ေမးလာၾကလိမ့္ဆိုတာ ဆရာၾကီးသိထားပါတယ္ကြယ္...မေျဖမျဖစ္ေျဖရမယ္ဆိုရင္ေတာ့.. ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဘယ္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲမွာမွ က်မေနပါဘူးကြယ္..” “ဟုတ္ပါ့မလားဆရာႀကီးရယ္...” “...ဟားဟားဟား.. သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ကြယ္...ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဒီေထာင္ေခ်ာက္ေတြကို မူပိုင္ခြင့္ ( patent) ယူၿပီး ကိုယ္တိုင္တီထြင္ထားတာျဖစ္လို႔ ဒီေထာင္ေခ်ာက္ေတြေလာက္ေတာ့ အသာေလးေရွာင္သြားႏိုင္လို႔ေပါ့ကြယ္...ငွင္း..ငွင္း..ငွင္း” “..ဟား..ဟုတ္လိုက္တာဆရာၾကီးရယ္... ဆရာၾကီးဖရီးလိုလူမ်ိဴး ကမၻာေပၚမွာရိွေနတာ တပည့္တို႔ ဂုဏ္ယူလို႔မဆံုးပါဘူးဟုဆိုရင္း တပည့္ေက်ာ္ေလး ႏွစ္ေယာက္မွာ ကိုကိုဖရီး၏အေျဖကို စာအုပ္ေလးထဲ တကုပ္ကုပ္လိုက္ေရးမွတ္ၾကေလေတာ့၏။ ။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ မူလလက္ေဟာင္းဂႏၳ၀င္ကိုကိုဖရီး

ကိုကိုဖရီး ႏွစ္လံုးတည္းႏွင့္ေဘာင္းဘီက်ပ္ရျခင္း

မိတ္ေဆြတို႕ေရ.. ခုတစ္ေလာ ကိုကိုဖရီး တစ္ေယာက္ ႏွစ္လံုးတည္းနဲ႔ ေဘာင္းဘီက်ပ္ သလို ျဖစ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္မ်ိဳးေတာ့မထင္ပါနဲ႔.. ဟီး...အဲ့ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုေတာင္ ျမန္မာလို႔  ေခၚရမလား ဗမာလို႔ ေခၚရမလား  ေ၀ခြဲမရလို႔ ပါခင္ဗ်။ အင္း..ျမန္မာ...နဲ႔....ဗမာ ဆိုတာ ႏွစ္လံုးတည္းဆိုေတာ့လဲ က်ပ္လည္းက်ပ္ခ်င္စရာပဲကိုး။ ျငင္းခုန္ေနၾကတဲ့ သူေတြကလဲ သူ႕ဘက္က မွန္သလို ကိုယ့္ဘက္က မမွားသလိိုနဲ႔ အႀကိတ္အနယ္ ဆက္ကန္..အဲ.. အခိုင္အမာ ေျပာဆိုေနၾကေလရဲ႕။ ဗမာလို႔ ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ သူေတြဘက္က ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (BIA) ကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (MIA) ဆိုၿပီး လုပ္လို႔ရမလားဆိုၿပီး ထပြက္ေလာရိုက္ေနသလို ျမန္မာဘီယာ ကို ဗမာဘီယာ ဆိုၿပီးေျပာင္းရင္လဲ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ထရိတ္မတ္ဘီယာေလး ေပ်ာက္ သြားမွာေပါ့ဆိုၿပီး ျမန္မာလို႔ ဆက္ေခၚခ်င္သူမ်ားကလဲ တစ္ဘက္ကအေလွ်ာ့မေပးေသးသဗ်။ အင္း..ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ၾကားထဲကထြင္လိုက္တာ ရွင္းတယ္..Myanmar/Burma တဲ့..ကဲ.  ..ၿပီးေရာ။ ဟိဟိ ။ ဒီေတာ့ ကိုကိုဖရီးလည္း ကိုကိုဖရီးတို႔ရဲ႕ အမ္ဒီအယ္ေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အရက္သမားမ်ားအသင္း (MDL- League for Myanmar Drinkers) ကို ဘီဒီအယ္ ေခၚ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ အရက္သမားမ်ားအသင္း (BDL- League for Burma Drinkers) ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာင္းရမလား မေျပာတတ္ ေတာ့ဘူးခင္ည။ ဒါေၾကာင့္ ရီဖရန္ဒန္ေခၚ အရက္သမားမ်ား၏ ဆႏၵႏွင့္ အညီ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ရာ အမ်ားဆႏၵအရ  ( ဟိဟိ...တစ္ဦးမွလဲ မပါဘဲနဲ႕) ေအာက္ပါ အထင္ကရ ၾသဇာမလကာၾကံေခ်ာင္း ႀကီးမားလွသည့္ ၀ါးရင့္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားပါ၀င္ေသာ အမ္ဒီအယ္ဘုတ္အဖြဲ႕ၾကီးမွ စည္းကမ္းျပည့္၀သည့္ ဟုမ္းမိတ္ဒီမိုကေရစီနယူးေဖာ္ျမဴလာႏွင့္အညီ  ႀကီးမွဴး ေဆာင္ရြက္သြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။

(၁) ကိုကိုဖရီး ( အ.က.ထုတ္. - ဥကၠဌ )

(၂) ေဒါက္တာဖရီး ( အတြင္းေရးမူး ) ( မွတ္ခ်က္ ။ ေဒါက္တာခ်က္ႀကီးႏွင့္ အမ်ိဳးမေတာ္ပါ)

(၃) ေမာင္ေမာင္ဖရီး ( လက္ယာ တြဲဖက္အတြင္းေရးမူး) ( မွတ္ခ်က္ ။ ေမာင္ေမာင္ေစတန္မဟုတ္)

(၄) ညမင္းသားဖရီး (လက္၀ဲအတြင္းေရးမူး) ( မွတ္ခ်က္ ။ ညမင္းသားေလး၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးမွ်သာ)

(၅) မိုးက်ေရႊဖရီး (တြဲဖက္လက္ေထာက္ပူးတြဲအတြင္းေရးမူး) ( မွတ္ခ်က္ ။ မိုးက်ေရႊကိုယ္ႏွင့္ မွားယြင္းျခင္းသည္းခံပါ)

ပံု။ ကိုကုိဖရီး

ခ်ဲေရာင္းမယ္ (Chairman)

MDL/BDL

ကိုကိုဖရီး၏မဟာကိုရီးယားစစ္တမ္း

ခုတစ္ေလာ ကၽြႏ္ုပ္ကုိကိုဖရီးတစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္တြင္ အရွင္လတ္လတ္ႀကီးရိွလ်က္ ကိုရီးယား ေရာက္ေနသည့္ပမာ တစ္ယားတည္းယားေနၾကေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီးနားမလည္ႏိုင္စြာရိွမိပါ၏။ ကိုကိုဖရီးထက္ပဲ ကိုရီးယားမင္းသားတို႕က သာေခ်ာေပလို႔ေလာ...ငွင္းငွင္းငွင္း။ အိမ္း....မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးပ်ဳိပ်ိဳအိုအိုတို႔အား ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ကိုရီးယား ဇတ္လမ္းတြဲမ်ားက ျပဳစားထားသည္ကို အလြန္တရာမွ မေအာင့္အည္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အီအီးထြက္မတတ္ ကိုကိုဖရီးတစ္ေယာက္ စိတ္၀င္စားလာရေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍ တစ္ေန႔သ၌ အခ်ိန္ယူၿပီး သံုးသပ္ႏိုင္ရန္ ကၽြႏု္ပ္ကိုကိုဖရီးသည္ ျမန္မာစာတန္းထိုးကိုရီးယား ဇတ္လမ္းတြဲေခြမ်ား ( ဟ၀ွာေခြမ်ားမဟုတ္) အား ၀ယ္ယူကာ ဘီယာေလးတစ္ၿမံဳ႕ၿမံဳ႕ အာလူးေၾကာ္ေလး တစ္ကိုက္ကိုက္ျဖင့္ ဇိမ္က်က် ၾကည့္မိေလ ေတာ့သတည္း။ ဤသို႔ အားရပါးရ ေသာက္ၿပီး ...အဲ..အဲ.. ၾကည့္လိုက္သည္မွာ တစ္ထိုင္တည္းႏွင့္ အခ်ပ္ေရေပါင္း (၈) ခ်ပ္ခန္႔  ဇတ္လမ္းတြဲေပါင္း ၃ ခုခန္႔ႏွင့္ ဘီယာပုလင္းေပါင္း ၁၀ လံုးခန္႔ ခရီးေရာက္ခဲ့ ေပသည္တကား။ ထိုမွ်ေလာက္ ပမာဏေလး ၾကည့္႐ံုနဲ႔ပင္ ကိုကိုဖရီးတစ္ေယာက္ ကိုရီးယားကားမ်ား၏ အလြန္တရာမွ ထူးဆန္းလွသကဲ့သို႔ အလြန္တရာမွပင္ ဖန္တစ္ရာ ထပ္ေနေသာ အခ်က္မ်ားအား မွတ္တမ္းတင္ ေတြ႔ရိွခဲ့ေလေတာ့သည္။ ယင္း top ten စာရင္း၀င္ ေတြ႔ရိွခ်က္မ်ားမွာ အကုန္အက်ခံ ေလ့လာထားရေသာ္ လည္း ဖရီးဆိုလွ်င္ သိပ္သိပ္ႀကိဳက္သည့္ ကိုကိုဖရီး၏မူအတိုင္း ေအာက္ပါအတိုင္း အခမဲ့အလကား ဖရီးေ၀မွ် လိုက္ရပါ၏ ။ ေကာင္းမြန္ရိုေသစြာဖတ္ရႈၾကကုန္ေလာ့ ......

(၁) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ ရုပ္ဆိုးဆိုး၊ ေခ်ာေခ်ာ အရြယ္စံု သရုပ္ေဆာင္ေပါင္း အနည္းဆံုး ၂၀ ခန္႔ မွာ ဇတ္ရုပ္ေပါင္းစံုျဖင့္ ပါ၀င္ ေလ့ရိွသည္။ ( သရုပ္ေဆာင္ ၄ ဦးေလာက္ႏွင့္ ဘာလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကမွန္းမသိ  ၿပီးသြားတတ္ေသာ ျမန္မာကားမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါကုန္)

(၂) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ အစားအေသာက္ခန္းမ်ားသည္ကား အမွန္အကန္စားေသာက္ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ( ျမန္မာကားမ်ားမွာမူ အေပါစားေပါင္မုန္႔မ်ားစား၊ အရက္ေသာက္ခန္းပါလွ်င္ေတာင္ သူေဌးေသာက္လဲ မႏၱေလးရမ္၊ ဆင္းရဲသားေသာက္လဲ မႏၱေလးရမ္ႏွင့္ မေသာက္ရတာခ်င္းအတူတူေတာင္ ငါးမုန္႔ေၾကာ္ေလး တစ္ပန္းကန္မွွ်ႏွင့္ မြဲရွာေလသတည္း. အဟင့္ ဟင့္)

(၃) ကိုရီးကားမ်ားတြင္ စကားေျပာစရာရိွပါက ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔သာ အလိုလိုေရာက္ေနတတ္ၾကကုန္၏။ ( ထိုေကာ္ဖီဆိုင္မ်ိဳးမ်ားမွာ ကိုရီးယားတြင္မူ ေပါမ်ားလွေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္မူ ပိုက္ဆံရိွလူတန္းစား မ်ားသာ သြားႏိုင္ေသာေနရာမ်ားျဖစ္လတၱံ႕)

(၄) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ ေကာင္မေလးမ်ားမွာ အလြန္တရာမွ လက္ရဲဇက္ရဲရိွၾကၿပီး လမ္းခြဲခါနီးတိုင္း ေကာင္ေလးမွ လွည့္ထြက္သြားပါက အေနာက္မွ ခါးကို မဟားဒယား အတင္းလိုက္ဖက္တတ္ၾကကုန္၏။ ( ကိုကိုဖရီး ကေတာ့ ဒီလိုအဖက္ခံ ရရင္ တစ္ခါတည္း ေပ်ာ့က်သြား.. အဲ.. ေပ်ာ္သြားမည္ျဖစ္ျခင္း..ဟိဟိ)

(၅) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ လူငယ္မွသည္ လူႀကီးမ်ားအထိ စံုတြဲဇတ္လမ္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဒီလူကဟိုလူႀကိဳက္ ဟိုလူက တစ္ျခားသူႀကိဳက္ တစ္ျခားသူက ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုႀကိဳက္.. ေနာက္တစ္ေယာက္က ဟိုလူကိုျပန္ႀကိဳက္... ဟာ ရႈပ္လာၿပီ။ အဟင့္..ေရးရင္းေရးရင္းက ဖရီးေတာင္မွ ရႈပ္လာၿပီး.. ထားလိုက္ပါေတာ့ ဟီး.။.... စသည္ျဖင့္ သရုပ္ေဖာ္ ထည့္သြင္းတတ္ၾက၏။ ( ေၾသာ္ ... ရႈပ္ေလေကာင္းေလ ဆိုသလိုကိုး ။ ဒါမွ မ်က္စိလည္ၿပီး လူေတြ ၾကည့္ခ်င္လို႔မဆံုးျဖစ္မယ္ထင္ပါ့)

(၆) ကိုရီးယားကားမ်ားၾကည့္ၿပီး လူဆိုးႏွင့္ ရဲမ်ားထက္ ပိုက္ဆံေခ်းစားသည့္ သူမ်ားကို ပိုေၾကာက္ရေၾကာင္း အံၾသစြာ ေတြ႔ရိွရေပ၏။ ( အင္း .. ကိုကိုဖရီးလည္း ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အေၾကြးေတာင္း ေအဂ်င္စီေထာင္ဦးမွ .. ဟဲဟဲ)

(၇) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ မိန္းကေလးမ်ားအလြန္တရာမွ စိတ္ဆိုးလာပါက ေရျဖင့္မ်က္ႏွာသစ္..အဲ.. ေရျဖင့္မ်က္ႏွာကို ပက္ကုန္ေလ့ရိွ၏။ ( ျမန္မာမေလးမ်ားမူကား သည္းခံစိတ္ျပည့္ျပည့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ ေဒါသၿပီးသြား တတ္ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရေပ၏ )

(၈) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ မိန္းကေလးအဖို႔ အိမ္ေထာင္က်သည္မွာ ေထာင္က်သည့္သဖြယ္ ပင္ပန္းလွေသာ္လည္း ၄င္းတို႔မွာ ေယာက်္ားမရလွ်င္ပင္ လူျဖစ္ရက်ိဳးမနပ္သည့္သဖြယ္ အသည္းအသန္ လင္လိုခ်င္ၾကေပသည္တကား။ ( ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား အတုယူၾကပါကုန္ေလာ့..ဟိ)

(၉) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ မိန္းကေလးႏွင့္ေယာက်္ားေလး ႏွစ္ဦးတည္းအိမ္တြင္ေနထိုင္ေသာ္ျငား (သို႔) တစ္ခန္းတည္း အတူ အိပ္ေသာ္လည္း ဟ၀ွာကိစၥမ်ိဳးမရိွတတ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရ၏။ ( ျမန္မာကားမ်ားတြင္မူ ႏွစ္ဦးတည္းအိမ္တြင္တစ္ညေလာက္ေနမိရံုမွ်ျဖင့္ ဘ၀တစ္သက္တာ တာ၀န္အတင္း ယူခိုင္းလိုက္ၾကေလ သတည္း)

(၁၀) ကိုရီးယားကားမ်ားတြင္ လူတိုင္းလိုလိုဟန္းဖုန္းရိွေသာ္လည္း မည္သူမွ် ခါးတြင္မ်က္စိေနာက္ဖြယ္ခ်ိတ္ကာ ဟန္ပါပါ စတိုင္ထုတ္ လမ္းမသလားၾကေပကုန္။ ( ျမန္မာမ်ားမူကား ေမ်ာက္အုန္းသီးရသည့္သဖြယ္ အသံေပါင္းစံု၊  ဖန္စီပစၥည္းေပါင္းစံုႏွင့္ အားအားရိွ ဖုန္းကလိၿပိဳင္ၾကကုန္ေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္ေတြ႔ရိွမိေပ၏)

ဤကား ကၽြႏ္ုပ္ ကိုကိုဖရီး၏ ကိုရီးယားေရာဂါစစ္တမ္းျဖစ္ေပေခ်သည္တကား ။ ေကာင္းမြန္ရိုေသစြာ မွတ္သား ၾကကုန္ေလာ့..ငွီးငွီးငွီး 

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ မူလလက္ေဟာင္း ကိုကိုဖရီး

ဖရီးႏွင့္ ပုလင္းေထာင္မိုးေမာင္ - ၂ ( ဇတ္သိမ္းပိုင္း)

မိုးေမာင္၏ ရြဲ႕တဲ့တဲ့ ခပ္တိုးတိုးေျပာသံကို မၾကားသည့္ အလားကုိုကိုဖရီး တစ္ေယာက္ ဖရီးရသည့္ ပဲနံျပားနဲ႕ လက္ဘက္ရည္အား က်ိတ္တြယ္ေနေလသည္။ (ယခင္အဆက္).. ၿပီးမွ..

ကိုယ့္အစီအစဥ္က ပါတီေတြအတြက္အေျခခံအသံုးအ၀င္ဆံုးသင္တန္းဆိုၿပီး ပါတီဆိုင္းဘုတ္ခိုင္ခိုင္ထူနည္း၊ ကတ္ကင္းက်က် ပါတီ နာမည္ေပးနည္း၊ ပါတီအမည္ကို စာလံုးေပါင္းမွန္မွန္ေရးနည္း၊ အႏိုင္က်င့္လို႔ ရတဲ့ သူေတြဆီက ပိုက္ဆံညွစ္နည္း အဲ..ပါတီရန္ပံုေငြေကာက္ခံနည္းေတြ အပါအ၀င္ ပါတီစည္းရံုးေရး နည္းလမ္းေတြျဖစ္တဲ့ ပါးစပ္ျဖင့္ေျပာျခင္း၊ စာျဖင့္ေရးျခင္း၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္လည္ပင္းညွစ္စည္းရံုးေရး နည္းလမ္း ေတြကို ရက္တိုအထူးသင္တန္းဆိုၿပီး ေပးမွာေနာ္..ဟဲ..ဟဲ..။ ေနဦးဗ်..ခင္ဗ်ားနည္းလမ္းေတြက မရိုးလြန္း ဘူးလား..လုပ္စားမွန္းသိပ္သိသာ ေနတယ္ေနာ္ ..ဟြန္း ။ လူေလးမိုးေမာင္..မွတ္ေလာ့ Simple is the best.. တဲ့ကြ။ ဘာလဲ..ပက္စီေၾကာ္ျငာ စာသားလား။ ေအးကြ..ဟီး။ ေနဦး.. ခင္ဗ်ားကဒါေတြ ကိုယ္တိုင္သင္မလို႕လား။ အိုး..ႏိုး..ႏိုး။ ဒါေတြ ငါကို္ယ္တိုင္ သင္စရာလားကြာ..ဟီး..ငါလဲမတတ္ဘူး။ ဟဲဟဲ..မင္းကလဲ.. ဆိုင္းဘုတ္ ေထာင္တာ ေလာက္ေတာ့.. ရပ္ကြက္ထဲက အရန္မီးသတ္ တစ္ေယာက္ေလာက္ သင္လဲရပါတယ္ကြ။ သူတို႔က ဟိုဆိုင္းဘုတ္ဒီဆိုင္းဘုတ္ လိုက္ေထာင္ေနၾကပဲဟာ။ ဥပမာ..ဤေနရာတြင္ “အမိႈ္က္မပံုရ ” ပံု- ကိုယ္တိုင္ပံုသူ ..ဆုိတဲ့ ဟာမ်ိဳးေပါ့။ အာ..ခင္ဗ်ားကလဲ..ဟား ဟား ဟား ။ ဒါဆို ပါတီနာမည္ေပးနည္းက်ေတာ့ေရာ..။ ေၾသာ္ ဒါလား..ဆရာႀကီးမင္းသိခၤ.ရဲ႕  ငါး၀မ္းကြဲတပည့္တို႔ ..ေရမေရာတပည့္စစ္စစ္တို႔ဆိုၿပီး နာမည္ခံခံတတ္္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ေယာက္ေလာက္ဆိုရပါၿပီကြာ။ အိုေက..ဒါဆိုသိၿပီ။ ပါတီစာလံုးေပါင္းနည္းက်ေတာ့ ေျပတီဦးကို သင္ခိုင္းရမယ္။ သူက ျမန္မာစာျမန္မာ စကားသင္ေနတာဆိုေတာ့ေလ။ ဟုတ္လိုက္ေလ.. ကိုမိုးေမာင္ရယ္..ခင္ဗ်ားလဲ ပုလင္းတင္မကဘူး အနံ႔ေလးပါေပးမွ ေသာက္ခ်င္..အဲအဲ..ျမင္တတ္လာၿပီ။ ကိုကိုဖရီး..ခင္ဗ်ားကလဲ.. အရက္သမား ဥပမာကကို မထြက္ေတာ့ဘူး။ ပါတီ ရန္ပံုေငြေကာက္ခံနည္း က်ေတာ့..ေနဦး..အင္း.. ကိုကိုဖရီးမွ စဥ္းစားသလိုႏွင့္ ရူဘီတစ္လိပ္အား ဇိမ္ခံေသာက္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ..ပိုက္ဆံေကာက္တာဆိုေတာ့...အခြန္ကအၿငိမ္းစား လူၾကီးတစ္ေယာက္ကို သင္ခိုင္းရင္ေကာင္းမလား. ..။ ဟာ..ကိုကိုဖရီးကလဲ အေ၀းႀကီးရွာမေနပါနဲ႔..ရပ္ကြက္ထဲ ပိုက္ဆံခဏခဏ လိုက္ေကာက္တတ္တဲ့ ရပ္ကြက္လူႀကီး..ဒါမွမဟုတ္..အလွဴခံမ႑ပ္က လူႀကီးဆိုလဲ ရပါတယ္ဗ်။ ေအး..ထားပါေတာ့ကြာ။ ဒါဆို ပါတီစည္းရံုးေရးက်ေတာ့ေရာဗ်။ ဒါက်ေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္သင္ေပးမွ ျဖစ္မယ္ကြ။ ကိုကိုဖရီး မွ ေလးေလး နက္နက္ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း မိုးေမာင္မွ...ေၾသာ္ .. သူ႔က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ သင္ရမွာကိုး။ ဘာတဲ့.. ပါးစပ္ျဖင့္ေျပာနည္း၊ စာျဖင့္ေရးနည္း..ဟုတ္လား။ ဟြန္း..ပါးစပ္ပါတဲ့သူတိုင္း..လက္ရိွတဲ့ သူတိုင္း သင္ႏိုင္တဲ့ဟာကိုး။ ေဟ့ ..လူကေလး မိုးေမာင္ ဒီလိုမေျပာနဲ႔ေလ။ ပါးစပ္ပါတိုင္း.. စကားေျပာလို႔ရမွ.. လက္ရိွတိုင္း..စာေရးတတ္ဦးမွေလကြာ။ မင္းမယံုရင္..ကမၻာေက်ာ္ေဘာလံုးသမား စီေရာ္နယ္ဒိုကို ပါတီနာမည္တစ္ခု ျမန္မာလိုေျပာခိုင္း ေရးခိုင္းၾကည့္ပါလား...။ ဟာ..ဒါေတာ့ဘယ္ရမလဲ သူက ႏိုင္ငံျခားသားပဲ..ျမန္မာစာမွ မတတ္တာ..။ ဟဲ..ဟဲ..ဒါပဲေလ..ဒိုေလးေတာင္..မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးလို႕.။ ဟြန္း..ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူး..။ ထိုသို႕မိုးေမာင္၏ မေက်မနပ္ ေရရြတ္သံကိုမူ ကိုကိုဖရီး.. မသိေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္၏။ ေတာ္ၾကာ..လက္ဖက္ရည္ဖိုးမရွင္းေပးရင္ ဒုကၡ ..။ ဒါဆို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္လည္ပင္းညွစ္စည္းရံုးေရး နည္းလမ္း လည္း..ခင္ဗ်ားပဲသင္မွာေပါ့။ ဟီး..ဒါေတာ့..ငါမသင္ခ်င္ဘူးကြာ။ ငါကေမတၱာသမားဆိုေတာ့..ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပဳရမွာ ၀န္ေလးလို႕။။ဟဲဟဲ..။ ဟိုတစ္ေလာက ငါ့ခ်စ္သူေလး..ေမာ္ဒယ္ မိုးပုစံ ကိုေတာင္စိတ္ဆိုးတုန္း ခပ္ၾကမ္ၾကမ္း ဖက္နမ္းလိုက္မိတာ.. ေတြးတိုင္း..စိတ္မေကာင္းဘူး.. ဟိ ..ဟိ..ဟိ ။ ေၾသာ္...ခင္ဗ်ား စိတ္ဆိုးတာကလဲ..တ ဟိ..ဟိ.နဲ႔..သြားရည္ေတာင္ထြက္လာသလိုပဲ။ ထားပါေလ...ဒါဆို ဒီအေၾကာင္း ဘယ္သူသင္မွာလဲဗ်..။ ေအး..ငါစိတ္ကူးထားတာက..လံုးေဂါျဖစ္ျဖစ္..ေတြ႔မေထာင္ျဖစ္ျဖစ္သင္ခိုင္းမလားလို႕။ သူတို႔က..လက္ရဲဇက္ရဲ ရိွတယ္ေလကြာ..။ ဟုတ္ပါၿပီ..ဒါဆိုခင္ဗ်ား..အစီအစဥ္က ဘယ္ေတာ့စမလဲ...။ ကိုကိုဖရီးလဲ ဘယ္ေတာ့စရမလဲဟုစဥ္းစားေနခိုက္..ေလာေလာဆယ္မစရေသးေသာ မနက္ခင္း ေရႊ၀မ္းေတာ္ကိစၥကေပၚလာသျဖင့္...ေအးပါကြ..ေနဦး..ငါေလာေလာဆယ္  ေဆာင့္ေၾကာင့္သြားထိုင္ရင္း စဥ္းစားလိုက္ပါ့မယ္..ဟီး....။ ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ..စဥ္းစားမေနပါနဲ႔ေတာ့ အဟုတ္မွတ္လို႔ နားေထာင္ေနတာ လက္ဖက္ရည္ဖိုးကုန္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။...ေတာ္ၿပီ..ကိုယ့္ဘာသာ ေပၚပင္ပါတီတစ္ခုခုထဲ ၀င္လိုက္တာမွ ဟုတ္တုတ္တုတ္ဗ်။ ေအး....ကိုယ့္ဘာသာ ၀င္ခ်င္တဲ့ေနရာသာ၀င္လိုက္ေတာ့ မိုးေမာင္ေရ....ဖရီးကေတာ့..အိမ္သာထဲပဲ၀င္ရေတာ့မယ္..တာ့တာ...။ အမေလး. ေျပးမွ.ထြက္ကုန္ၿပီ.. ..ဖြတ္..ဖလြတ္..ဖလြတ္..ဗရစ္တစ္....တစ္..တစ္.. ဗြီ ..။ ။ 

 ၿပီးပါၿပီ 

မူလလက္ေဟာင္း ဖရီး

( ကိုမိုးေမာင္ေရ..ခင္ဗ်ားကအခၽြန္နဲ႔မလိုက္တာ ခုမွပဲ ၿပီးလို႕ စိတ္ေအးရေတာ့တယ္..ဟီး. .ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးလဲၿပီးသြားတာၾကာၿပီဗ်..ဟဲ..ဟဲ...)

ဂလိုဘယ္အျမည္းႏွင့္ ယမကာဖရီး- ၉(ဇတ္သိမ္းပိုင္းေတာ္ႀကီး)

ထြန္းေဂါက္ေၿမြမွ ျဖဴႏုေနေသာ ကိုကိုဖရီးအား မလိုတမာျဖစ္စြာ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ၿငိမ္ေနေသာ...(ယခင္အဆက္) ပုေလြသင္ကာ.. အဲ..ပေလသင္ကာမွ.. “ေနဦးဗ်..ဂန္ပါပီႀကီးက ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ...သူကအေၾကြးလာမဆပ္ရင္..ဂလိုဘဲႀကီးေတာ့..အရင္းျပဳတ္ၿပီး က်ဴပ္တို႔လဲ ေသာက္စရာဆိုင္ရိွေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္” “ဟာ..ဒါဆို ေကာင္းတာေပါ့ နင္တို႔လဲ အရက္ျပတ္ၿပီေလ” ဟု အြန္လိုင္းမယ္ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးမွ ၀င္ေျပာလိုက္ရာ..“ ဟဲဟဲ ဆိုင္ရွင္က အရင္းမျပဳတ္ႏိုင္ပါဘူး..သူကအရင္းႀကီးတယ္ေလ..ဟီး” “ဘာ..ဘာေျပာတာလဲ နင္မညစ္ပတ္နဲ႔ေနာ္” ဟု ထြန္းေဂါက္ေၿမြ၏ စကားကို ဘေလာ့ဂါမမ မပ်ိဳတပ်ိဳ မအိုတအိုတို႔မွ တစာစာ ၀ိုင္း၀န္းကန္႔ကြက္ၾကေလ သည္။ “ေအးေလ..မင္းဟာကလဲ  ..အရင္းမလြတ္အဖ်ားမလြတ္နဲ႔ ဟီး ..” ဟု ကိုကိုဖရီးမွစကားစရံုရိွေသး.. ““ဟြန္း.ေတာ္ၿပီ..ခုမွပိုဆိုးကုန္ၿပီ..ၾကားရတာေတာင္ နားေၾကာစိမ့္လာၿပီ ..အဟင့္” ဟု မတက္ဆင္ႀကီးမွ ရွက္ေသြးျဖာေနေသာ မ်က္ႏွာႀကီးျဖင့္ ၀င္ဟန္႕လိုက္ေလသည္။ ဆိုင္ရွင္ ဂလိုဘဲႀကီးလဲ မေနသာေတာ့ပဲ.. ”ရပါတယ္..က်ဳပ္က အရင္းခိုင္ပါတယ္ဗ်။ မျပဳတ္ႏိုင္ပါဘူး ဟီး၊  အိမ္က စက္ရံုေရာင္းၿပီး အရက္ဆိုင္ ဖြင့္တာပဲ။ ကိုယ္လဲေသာက္ရ..ခုႏွစ္ရက္သားသမီးလဲ ေသာက္ရေအာင္ေလ..ဟဲဟဲဟဲ” “ေၾသာ္ သူ႔ပဲ ..အရက္ဆိုင္ဖြင့္တာ ေက်းဇူးတင္ရမလိုျဖစ္ေနၿပီ ..ဟြန္း”  မခင္ဦးေျမြမွ ခန႔ဲလိုက္ရာ “ခင္ဗ်ားတို႕ တင္ခ်င္ေနမတင္ခ်င္ေန.. က်ဳပ္ေတာ့ တင္တယ္ဗ်..ေရ အေၾကြး..အဲ..အရက္အေၾကြးေသာက္ရ နည္းလား.. ေအ့..ေအာ.. ” ဟု ေရမူးမူး..အဲ..အရက္မူးမူးေနေသာ ဟန္သစ္မိန္မွ ၀င္ေျပာလိုက္သည္။ ဤသို႔ ဆိုင္တြင္း၌ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာဆိုေနၾကစဥ္ပင္“.. .ေဟာဟဲ..ေဟာဟဲ..” .ေနာက္မွ ေခြးလိုက္ ဆြဲသည့္ သဖြယ္ အူယားဖားယား ေျပး၀င္လာေသာဂန္ပါပီကို အားလံုးေတြ႕လိုက္ၾကရသည္။ “..ဟာ..ဂန္ပါပီႀကီး ဘာျဖစ္လာတာလဲ..အိုစမာႀကီးဆီကေရာ  ပါစင္းတိတ္ခ်္ မရလာဘူးလား.. ဆိုမာလီေတြနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား”.. “အမေလးေနပါဦးဗ်ာ..အဟင့္..ေဟာဟဲေဟာဟဲ..ေဟာေဟာဟဲဟဲ...။” ဂန္ပါပီႀကိီးခင္မ်ာ..အေမးမ်ားအား ျပန္မေျဖႏိုင္ေသာ္လည္း..ညကမ်ားသြား၍ မနက္ျပန္ေျဖေနရသည့္အလား ပေလသင္ကာေရွ႕မွ အရက္တစ္ခြက္ အား အေလာတႀကီးအရင္ေကာက္ေမာ့လိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ.. မရမ္းသီးစားၿပီး မန္က်ည္းရည္ေသာက္လိုက္ေသာ္လည္း..၀မ္းမသြားႏိုင္ေသးသည့္ မခ်ိၿပံဳးၿပံဳး မ်က္ႏွာျဖင့္..“ ဒါေတြရဖို႔ ေနေနသာသာဗ်ာ..အသက္ေတာင္မနည္းလုေျပးလာရတယ္ဗ်ိဳ႕..အဘားအဘား..၀ူး” “ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်”.. “ဘာျဖစ္ရမလဲ..အိုပါးႀကီး..အဲ..အိုဘာမားႀကီးက အိုစမာႀကီးအိမ္ကို ၀င္အရွင္း က်ဳပ္လဲအေျပးျမန္လို႕ဗ်ိဳ႕။ အဲဒီ မုဒိန္း ဆိုလား မရိန္း ဆိုလား ..ဒီေကာင္ေတြ၀င္စီးခ်ိန္တုန္းက က်ဳပ္နဲ႔ အိုစမာႀကီးက ဟိုကားေတြၾကည့္ၿပီး အိုစမာႀကီး သူ႔မိန္းမရိွတဲ့အိပ္ခန္းထဲ အျမန္၀င္သြားတုန္းမွာေပါ့။” “ဟင္..ဘာ..ဘာကားလဲဗ်..”ကိုကိုဖရီးမွ စိတ္၀င္တစား ေမးလိုက္သည္။ “ ဟာ..ဒါဆို မဟုတ္မွလြဲေရာ..အဲဒီကားပဲ” ထြန္းေဂါက္ေျမြကပါ ၀င္ဖြလိုက္သည္။ “ဟာ..ဘာေတြလဲဗ်... တစ္မ်ိဳးမထင္ၾကပါနဲ႔..စစ္ေ၇းေလ့က်င့္မႈ ကားေတြပါဗ်ာ..ခင္ဗ်ားတို႔ကလဲ”..“ေၾသာ္ သိဘူးေလဗ်ာ..။ ဒါဆိုခင္ဗ်ား..သူနဲ႔ ခင္ဗ်ားအလုပ္ကိစၥေတာ့မျပတ္ဘဲ.. သူ႕ကိစၥပဲ ျပတ္သြားတာေပါ့။” ဟုတ္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လဲ..ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဒီမွာ အိုစမာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္လာၿပီး ေဖ်ာင္းဖ်ေနတာပါ ဘာညာဆိုၿပီး ေရာႀကိတ္လိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီေကာင္ေတြမွတ္မိၿပီး မပစ္လို႔..ဟီး။ “မွတ္မိမွာေပါ့ ခင္ဗ်ားရုပ္ကို ။ ေလဆာသြားတိုက္ေဆးေၾကာ္ျငာမွာေတြ႕ဖူးေနတာကိုး။ ” “ ပိုက္ဆံကိစၥေတာ့ မေျပာနဲ႕ေတာ့.. ပါကစၥတန္ကေန..ဒီကို လမ္းစရိတ္မရိွလို႔ ကုန္းေၾကာင္းျပန္ေျပး  လာတာသာၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ..အဟင့္..ဟင့္” ေျပာရင္းဆိုရင္း ဂန္ပါပီႀကီးခင္မ်ာ မထြက္ေသာ မ်က္ရည္ကို အတင္းဖ်စ္ညစ္ ငိုေနေလသည္။ “ ဟင္...ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕  အေၾကြးေတြ.. အေၾကြးေတြ  ဆံုး.ဆံုး... ဂစ္.ဂစ္..ဂစ္.. ဆိုင္ရွင္ဂလိုဘဲၾကီးခင္ဗ်ာ ေျပာရင္းဆိုရင္း သြားရည္မ်ားထြက္ကာ တက္သြားေလေတာ့သည္။ “ဟင္..သူေျပာေတာ့ အရင္းခိုင္တယ္ဆို..ခု ေၾကြးမရလို႔  တက္ေနၿပီ။” “ဟုတ္.သူက အရင္းသာခိုင္တာပါ. အဖ်ားကၾကီး..အဲ..အဲ.. သူ႕အေၾကြးေတြ ဒီလူေတြဆီကဘယ္ေတာ့မွမရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာသိလို႔ တက္သြားတာပါရွင့္”..ဟု.. ဒိ္ုင္နာရီကေလးမေလးမွ အေၾကာင္းသိသူပီပီ ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္။ “ဂလိုလား... ဒါဆိုအေျခအေနမေကာင္းဘူး..ေတာ္ႀကာ ဂလိုဘဲႀကီး ဒီလိုပံုနဲ႔ေသသြားရင္ အေသမေျဖာင့္ဘဲ..လိုက္ေျခာက္ေနဦးမယ္ေနာ္..”ဂန္ပါပီႀကီးမွ ထိုသို႔ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ေျပာလိုက္ရာ.. ကိုကိုဖရီးမွ..“ေၾသာ္..ဒါလား လြယ္ပါတယ္..အေသေျဖာင့္ေအာင္..ကဲ..မိတ္ေဆြတို႔ေရ.. ဂလိုဘဲႀကီးကို ၀ါးလံုးနဲ႔ က်ပ္စည္းလိုက္ၾကစို႔ေဟ့။ ဘယ္ေနရာစည္းရမွာလဲကြ..မင္းကလဲ။ ဒီေကာင့္မွာက ေကာက္ေနတာေတြ မ်ားတယ္။ ငါေျပာတာ လက္ကိုေျပာတာေနာ္။ ဟီး ။ ေၾသာ္္ ..ေအး..ေခါင္းကေန ေျခအထိ ေဘးကညွပ္စည္းလိုက္မယ္ေလ..ဟိုမွာ ၀ါးလံုးေတြ။ ထိုေၾကာင့္ အားလံုး အနားအံုလာၿပီး ဂလိုဘဲႀကီးအား ၀ိုင္းေျမာွက္ၾကရာတြင္.. ေခါင္းပိုင္းမွ အရင္ဆြဲမလိုက္ေသာ ဟန္သစ္မိန္ႀကီးေၾကာင့္ မခိုင့္တခိုင္၀တ္ထားေသာ ဂလိုဘဲႀကီး၏ ပုဆိုးမွာ ခ်က္မွဒူးေခါင္းထိေအာက္သို႕ ပံုလ်က္သားေလွ်ာက်သြားေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ...“ အမေလး”... “ေဟာေတာ့”... “အာလားလား”...“ဟိုက္ရွားဘား..” ဟူေသာ ထိတ္လန္႕သံဟု ဆိုရခက္ခက္၊ အံၾသသံဟု ဆိုရန္မဟုတ္ေသး၊ အထင္ၾကီးအားက်သံဟု ေျပာရမွာလဲ ခက္ေသာ အသံမ်ား ဂလိုဘဲၾကီး၏ အရက္ဆိုင္အတြင္း၌ေ၀စည္သြားေလေတာ့သည္။ ထိုသို႕ ျဖစ္ရျခင္း၏ တကယ့္အျဖစ္မွန္မွာကား................. 

( ဤေနရာတြင္ ကၽြ္ႏုပ္၏ ဂလိုဘယ္အျမည္းႏွင့္ ယမကာဖရီး အခန္းဆက္ ၀တၳဳေတာ္ႀကီး ၿပီးဆံုးပါလတံၱ႕။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ဖတ္ရႈေပးၾကေသာ မိတ္ေဆြးအေပါင္းအား ေက်းဇူးတင္လ်က္) မူလလက္ေဟာင္း ကိုကိုဖရီး

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရတခ်ိဳ႔ အခ်က္အလက္မ်ားကာကြယ္ထိန္းသိမ္းရပါသျဖင့္ အျဖစ္မွန္သိလိုသူမ်ား ကိုကိုဖရီး kokofreefree@gmail.com သို႔ လူသိရွင္ၾကား ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေပးပါရန္ ေလးစားစြာ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ ။