နားလည္သင့္ၿပီ (They see truth)

ကိုၾကီးအို-ဗ်ိဳ႕ ကိုကိုဖရီး.ကိုကိုဖရီး။ ။ (ေၾသာ္..ဘယ္သူမ်ားမွတ္တယ္။ ဟဲဟဲ..ခင္ဗ်ားကဘယ္သူတုန္း......) ကိုၾကီးအို-ဟာ..က်ဳပ္ကအိုဇုန္းေလဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတို႕လူေတြလုပ္တာက်ဳပ္မွာအေပါက္ႀကီး ျဖစ္လာၿပီဗ်။ အဲဒါျပန္ဖာေပးအံုးေလဗ်ာ။ ေတာ္ၾကာတစ္ခုခုက်မွက်ဳပ္ကိုအျပစ္မတင္နဲ႕ လာေျပာတာဗ်။ (တိပ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ပံုးညက္နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ျပန္ဖာေပးခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ားေခါင္းေပၚေမာ့ ၾကည့္လိုက္ပါအံုး။က်ဳပ္ေတာင္ေခါင္မိုးေပါက္ေနတာမျပင္ႏိုင္ေသးဘူး။အဲဒါသြပ္ေလးဘာေလး ၀ယ္ဖို႕ေငြေခ်းခဲ့စမ္းပါဗ်ာ။) ကိုၾကီးအို-ဟား...ရျပီ..ကိုကိုဖရီး။က်ဳပ္ေနာက္မွလာေတာ့မယ္ေနာ္။ခင္ဗ်ာအဆင္ေျပမွ က်ဳပ္ကိုဖာေပးဗ်ာ။ တာ့..တာ.. ............................................................................................. ေမာင္သစ္-ဒီမွာ..ဒီမွာ။ ကိုကိုဖရီးဆိုတာခင္ဗ်ားလား။ေဆာရီးဗ်ာ။ဒီေလာက္ေခ်ာလိမ့္မယ္ ေတာင္္မထင္ထားဘူး။ (ေဟ့လူ။ ဘာမွအပိုေတြေျပာမေနနဲ႕။ခင္ဗ်ာဘယ္သူလဲ၊ဘာကိစၥလဲ၊လိုရင္းေျပာဗ်ာ။ ဘန္ကီမြန္းနဲ႕က်ားထိုးဖို႕ခ်ိန္းထားတယ္ဗ်၊သိပ္မအားဘူး။) ေမာင္သစ္္္-ဟာ..ဟုတ္ကဲ့အေတာ္ပဲဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတို႕က်ဳပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေပးပါအံုး။က်ဳပ္က ေမာင္သစ္ေတာေလဗ်ာ။ခု..လူေတြလုပ္လို႕က်ဳပ္မွာ..ငုတ္တိုေလးပဲက်န္...အဲ..ကတံုးေျပာင္ပီး လံုးပါးပါးေနတာေလးၾကည့္ထိန္းေပးပါအံုးလို႕။ (ဘာ..။ဒီမွာကိုယ့္လူ။လူကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးမွေျပာဗ်။..က်ဳပ္ေတာင္ေတာမီးမေလာင္၊ ေရာင္းမစားရဘဲေခါင္းေမြးေျပာင္ေနတာ..ခင္ဗ်ားေျပာင္တဲ့ကိစၥေတာ့ေဆာရီးဗ်ာ။ ဆံပင္ျပန္ေပါက္ေဆးေလးရိွရင္ေတာင္္ေ၀မွ်ခဲ့ပါအံုး) ေမာင္သစ္-ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ။ က်ဳပ္လဲေျပာင္ေျပာင္ေလးနဲ႕ဘဲေနပါေတာ့မယ္ဗ်ာ။ အဟင့္..ဟင့္ အီတို႕ျဖင့္..အလိုက္ကန္းဇိုးမတိေသာတေကာင့္တားနီေကာင္..ဟက္ေကာ့ဂ်ီး... ဒိုးတြားေလေတာ့သည္။